ləms

sif. <ər.> Əzgin, süst, halsız, ölgün, hissiz. Ləms etmək (eləmək) – hiss etmək, duymaq. Qulağımı ləms etdi o zamanda; Duydum, uçur mələklər asimanda. A. S.. Ləms olmaq – halsız olmaq, keyləşmək, süstləşmək, əzginləşmək.